•  

         

        PRZEDMIOT

        FIZYKA

        NAUCZYCIEL

        Robert Kozicki

         

        KLASA

         VIII

        ROKSZKOLNY

        2024/2025

         

         

        L.P.

         

        ZAKRESOCENY

        WYMAGANIANA OCENĘ

         

        DOPUSZCZAJĄCĄ

         

        DOSTATECZNĄ

         

        DOBRĄ

         

        BARDZODOBRĄ

         

        CELUJĄCĄ

         

         

         

        1.ELEKTROSTATYKA

        Uczeń:

         

        • informuje, czymzajmuje się ele-ktrostatyka; wskazuje przykładyelektryzowaniaciał wotaczającejrzeczywistości

        • posługuje się pojęciem ładunkuelektrycznego;rozróżnia dwa rodzaje ładunkówelektrycznych (dodatnie

        i ujemne)

        • wyjaśnia, z czego składa się atom;przedstawia modelbudowy atomu naschematycznymrysunku

        • posługuje się pojęciami: przewodni-ka jako substancji, wktórej łatwo mogą sięprzemieszczać ładunkielektryczne,

        i izolatora jako substan-cji, w której ładunkielektryczne nie mogą sięprzemieszczać

        • odróżniaprzewodniki od izolatorów; wskazujeich przykłady

        • posługuje się pojęciem układu izolowanego;podaje zasadę zachowania ładunkuelektrycznego
        • wyodrębnia z tekstów i rysunkówinformacje kluczowedla opisywane-gozjawiska lubproblemu

        • współpracuje wzespole podczasprzeprowadzaniaobserwacji i do-świadczeń, przestrzegając zasadbezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe) zadania dotyczącetreści rozdziałuElektrostatyka

        Uczeń:

         

        doświadczalniedemonstruje zjawiskaelektryzowania przez potarcie lub dotyk oraz wzajemne oddziaływanie ciałnaelektryzowanych

        • opisuje sposobyelektryzowania ciałprzez potarcie i dotyk; informuje, żete zjawiska polegająna przemieszczaniusię elektronów;ilustruje to naprzykładach
        • opisuje jakościowooddziaływanieładunków jednoimiennych

        i różnoimien-nych;podaje przykładyoddziaływańelektrostatycznych

        w otaczającej rzeczy-wistości i ichzastosowań (poznanena lekcji)

        • posługuje się pojęciem ładunkuelementarnego; podaje symbolładunkuelementarnego oraz wartość: e ≈ 1,6 ·1019 C
        • posługuje się pojęciem ładunkuelektrycznego jako wielokrotnościładunku elementarnego; stosujejednostkęładunku(1 C)
        • wyjaśnia na przykładach, kiedy ciało jest naładowane dodatnio, a kiedy jestnałado-wane ujemnie
        • posługuje się pojęciem jonu;wyjaśnia, kiedypowstaje jondodatni, a kiedy – jonujemny
        • doświadczalnie odróżniaprzewodniki odizolatorów;wskazuje ichprzykłady
        • informuje, że dobre przewodniki elektry-czności są również dobrymiprzewodnikami ciepła; wymieniaprzykładyzastosowańprzewodników i izolatorów wotaczającejrzeczywistości

        Uczeń:

         

        • wskazujeprzykładyoddziaływańelektro-statycznych wotaczającejrzeczywistości i ich zastosowań(inne niż poznanena lekcji)
        • opisuje budowęi zastosowaniemaszynyelektrostatycznej
        • porównuje oddziaływaniaelektrostaty-cznei grawitacyjne
        • wykazuje, że 1 C jest bardzodużymładunkiemelektrycznym(zawiera

        6,24·1018ładunkówelementarnych:

        1 C = 6,24 · 1018e)

        rozwiązuje zadania

        z wykorzystaniem zależności, że każdy ładunek elektryczny jest wielokrotnościąładunkuelementarne-go; przeliczapodwielokrotności, przepro-wadzaobliczenia i zapisujewynik zgodnie zzasadami zaokrąglania,

        z zachowaniem liczby cyfrznaczącychwynikającej zdanych

        • posługuje siępojęciemelektronówswobodnych;wykazuje, że

        w metalach znajdują się elektronyswobodne, a w izo-latorach elektronysą związane zatoma-mi; na tej podstawie uzasadnia podziałsubstancji naprzewodniki

        i izolatory

        • wyjaśnia wyniki obserwacjiprzeprowadzo-nych doświadczeńzwiązanych z elektry-zowaniemprzewodników; uzasadnia naprzykładach, że przewodnik możnanaelektryzować wtedy, gdyodizoluje się go odziemi

        Uczeń:

        • realizuje własny projektdotyczącytreści rozdziałuElektrostatyka

        • rozwiązuje zadania złożone,nietypowe, dotyczące treścirozdziałuElektrostatyka

        Uczeń:

        • Ranalizuje tzw.szeregtryboelektryczny
        • Rposługuje siępojęciem dipoluelektrycznego dowyjaśnienia skutków indukcjielektrostatycznej
         

         

         

         

        • stosuje zasadę zachowaniaładunku elektrycznego
        • opisuje budowę oraz zasadędziałania elektroskopu;posługuje się elektroskopem
        • opisuje przemieszczanie sięładunków w przewodnikach pod wpływem oddziaływaniaładunku zewnętrznego (indukcja elektrostatyczna)
        • podaje przykładyskutków i wykorzystania indukcjielektrostatycznej
        • przeprowadza doświadczenia:
          • doświadczenie ilustrująceelektryzowanie ciał przezpocieranie oraz oddziaływanieciał naelektryzowanych,
          • doświadczenie wykazujące,że przewo-dnik możnanaelektryzować,
          • elektryzowanie ciał przezzbliżenie ciałanaelektryzowanego,

        korzystając z ich opisów iprzestrzegajączasad

        bezpieczeństwa; opisuje przebiegprzeprowadzonego doświadczenia (wyróż-nia kluczowe kroki i sposóbpostępowania, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, przedstawia wyniki

        i formułuje wnioski napodstawie tych wyników)

        rozwiązuje proste zadaniadotyczące treści rozdziałuElektrostatyka

        • wyjaśnia, na czym polegauziemienie ciałanaelektryzowanego izobojętnienie zgromadzonego na nim ładunku elektrycznego
        • opisuje działanie izastosowanie pioruno-chronu

        • projektuje i przeprowadza:

          • doświadczenieilustrujące właściwości ciałnaelektryzowanych,
          • doświadczenie ilustrująceskutki indukcjielektrostatycznej,

        krytycznie ocenia ichwyniki; wskazuje czynniki istotne inieistotne dla wyników

        doświadczeń; formułuje wnioskina podstawie wynikówdoświadczeń

        • rozwiązuje zadania bardziejzłożone, ale typowe,dotyczące treści rozdziałuElektrostatyka

        posługuje się informacjamipochodzącymi z analizyprzeczytanych tekstów (w tympopularnonaukowych)dotyczących treści rozdziałuElektrostatyka

        (w szczególności tekstu: Gdziewykorzystuje się elektryzowanieciał)

         

         

         

         

         

        2.PRĄDELEKTRYCZNY

        Uczeń:

        • określa umowny kierunekprzepływu prąduelektrycznego
        • przeprowadzadoświadczeniemodelowe ilustrujące, czym jest natężenie prądu, korzystając zjego opisu

        • posługuje siępojęciem natężeniaprądu wraz z jegojednostką (1 A)

        • posługuje się pojęciem obwodu elektrycznego;podaje warunki przepływu prądu elektrycznego w obwodzie elektrycznym
        • wymienia elementy prostego obwo-duelektrycznego: źródłoenergii elektrycznej,odbiornik (np. żarówka, opornik), przewody, wyłącznik, mierniki(amperomierz, woltomierz); rozróżniasymbole graficzne tychelementów
        • wymienia przyrządy służące do pomiarunapięcia elektrycznego i natężenia prąduelektrycznego; wyjaśnia, jak włącza się je do obwodu elektrycznego (ampero-mierzszeregowo, woltomierzrównolegle)
        • wymienia formy energii, na jakie jest zamienianaenergia elektryczna; wymienia źródła energii elektrycznej i odbiorniki;podaje ich przykłady
        • wyjaśnia, na czym polegazwarcie; opisuje rolę izolacji i bezpiecznikówprzeciążeniowych w domowej siecielektrycznej
        • opisuje warunkibezpiecznego korzystaniaz energii elektrycznej
        • wyodrębnia z tekstów,tabel i rysunkówinformacje kluczowe dla opisywanegozjawiska lub problemu
        • rozpoznaje zależność rosnącą bądź malejącą napodstawie danych ztabeli lub na podstawiewykresu
        • współpracuje wzespole podczasprzeprowadzaniaobserwacji i do-świadczeń, przestrzegając zasadbezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzołatwe) zadaniadotyczące treści rozdziału Prądelektryczny

        Uczeń:

        • posługuje się pojęciem napięciaelektrycznego jako wielkościokreślającej ilość energii potrzebnej do przeniesienia jednostkowego ładunku w obwodzie; stosuje jednostkęnapięcia (1 V)

        • opisuje przepływ prądu wobwodach jako ruch elektronów swobodnych albo jonów wprzewodnikach

        • stosuje w obliczeniachzwiązek między natężeniemprądu

        a ładunkiem i czasem jego przepływu przez poprzeczny przekrójprzewodnika

        • rozróżnia sposoby łączeniaelementów obwoduelektrycznego:szeregowy

        i równoległy

        • rysuje schematy obwodówelektrycznych składającychsię

        z jednego źródła energii, jednegoodbiornika, mierników i wyłączni-ków; posługuje się symbolamigraficznymi tych elementów

        • posługuje się pojęciem oporuelektry-cznego jako własnościąprzewodnika; posługuje sięjednostką oporu (1 Ω).
        • stosuje w obliczeniach związekmiędzy napięciem a natężeniemprądu i oporem elektrycznym
        • posługuje się pojęciem pracy i mocyprądu elektrycznego wraz z ichjednostkami; stosuje w obliczeniachzwiązek między tymi wielkościamioraz wzory na pracę i moc prąduelektrycznego
        • przelicza energię elektrycznąwyrażoną w kilowatogodzinachna dżule i odwrotnie; oblicza zużycie energii elektrycznej dowolnego odbiornika
        • posługuje się pojęciem mocyznamionowej;analizujeiporównujedanena tabliczkach znamionowych różnych urządzeńelektrycznych
        • wyjaśnia różnicęmiędzyprądemstałym i przemiennym; wskazuje baterię,akumulator i zasilacz jako źródłastałego napięcia; odróżnia to napięcieod napięcia w przewodach doprowadzającychprąddo mieszkań

        Uczeń:

        • porównujeoddziaływaniaelektro- statyczne i grawitacyjne
        • doświadczalnie wyznacza opórprzewodnika przez pomiary napięcia na jego końcach oraznatężenia płynącegoprzezeń prądu;zapisuje wynikipomiarów wraz

        z ich jednostkami,

        zuwzględnienieminformacji oniepewności;przeprowadza

        obliczenia i zapisujewynik zgodnie zzasadami zaokrąglania,

        z zachowaniem liczby cyfrznaczącychwynikającej

        z dokładnościpomiarów

        • stwierdza, że elektrowniewytwarzają prądprzemienny, który do mieszkań jest dostarczany podnapięciem 230 V
        • rozwiązuje zadania(lub problemy)bardziej złożone, dotyczące treścirozdziału Prądelektryczny
        • posługuje się informacjamipochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tympopularnonaukowych)dotyczących treścirozdziału Prądelektryczny
        • realizujeprojekt:Żarówka czyświetlówka(opisany

        w podręczniku)

        Uczeń:

        • sporządza wykreszależności natężeniaprądu odprzyłożonegonapięcia I(U)

        Rilustruje na wykresiezależność napięcia od czasu w przewodachdoprowadzających prąd do mieszkań

        • rozwiązujezadania złożone,nietypowe (lub problemy) doty-czące treści rozdziału Prądelektryczny (w tymzwiązane z obliczaniemkosztów zużyciaenergiielektrycznej)

        • realizuje własny projekt związany z treścią rozdziałuPrąd elektryczny (inny niż opisanyw podręczniku)

        Uczeń:

        • Rporównuje ruchswobodnychelektronów

        w przewodniku

        z ruchem elektronów wtedy,gdy do końcówprzewodnikapodłączymy źródłonapięcia

        • Rrozróżnia węzły

        i gałęzie;wskazuje je w obwodzieelektrycznym

        • Rstosuje w obliczeniachzależność oporuelektrycznegoprzewodnika od jegodługości, pola przekrojupoprzecznego i rodzaju materiału, z jakiego jestwykonany;przeprowadzaobliczenia i zapisuje wynik zgodnie zzasadamizaokrąglania, z zachowaniem liczbycyfr znaczącychwynikającej

        z dokładności danych

        • Rposługuje się pojęciem oporu właściwe-go oraztabelami wielkościfizycznych w celuodszukania jegowartości dla danej substancji; analizuje i porównuje wartości oporu właściwego różnych substancji
        • Ropisujezależnośćnapięcia odczasu wprzewodach

        doprowadzającychprąd do mieszkań;posługuje się pojęciem napięciaskutecznego; wyjaśnia rolęzasilaczy

         

         

         

         

        • opisuje skutki działania prądu na organizm człowieka i inneorganizmy żywe; wskazuje zagrożenia porażeniem prądem elektry-cznym; podaje podstawowe zasady udzie- laniapierwszej pomocy
        • opisuje skutki przerwaniadostaw energii elektrycznej do urządzeń o kluczowym znaczeniu oraz rolę zasilaniaawaryjnego
        • przeprowadza doświadczenia:
          • doświadczeniewykazujące przepływ ładunków przezprzewodniki,
          • łączy według podanegoschematu obwód elektryczny składający się ze źródła (baterii), odbiornika(żarówki), amperomierza

        i woltomierza,

          • bada zależność natężeniaprądu od rodzaju odbiornika (żarówki) przy tym samymnapięciu oraz zależność oporu elektrycznegoprzewodnika od jego długości, pola przekroju poprzecznego

        i rodzaju materiału, zjakiego jest wykonany,

          • wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza iamperomierza,
          • korzystając z ichopisów i przestrzegajączasad

        bezpieczeństwa; odczytujewskazania mierników; opisuje przebieg przeprowadzonego doświadczenia (wyróż-nia kluczowe kroki i sposóbpostępowania, wskazuje rolęużytych przyrządów, przedstawia wynikidoświadczenia lub przeprowadza obliczenia izapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania, z zacho-waniem liczby cyfr znaczącychwynikającej z dokładnościpomiarów, formułuje wnioski na podstawie tych wyników)

        • rozwiązuje prostezadania (lub problemy) dotyczące treści rozdziałuPrąd elektryczny(rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie wykresu,przelicza wielokrotności

        i podwielokrotności orazjednostki czasu, przeprowadza obliczenia i zapisuje wynik zgodnie zzasadami zaokrąglania, z zacho-waniem liczby cyfrznaczących wynikającej

         

         

        • Rprojektuje

        i przeprowadza doświad-czenie (inne niż opisane w podrę-czniku)wykazujące                           zależność

        ;            krytycznie

        ocenia       jego                      wynik; wskazuje                    czynniki

        istotne              i nieistotne

        dlajego                              wyniku; formułuje wnioski

         

         

         

        3.MAGNETYZM

        Uczeń:

        • nazywabiegunymagnesówstałych,opisujeoddziaływaniemiędzy nimi

        • doświadczalniedemonstruje zacho-wanie się igłymagnetycznej wobecności magnesu
        • opisuje zachowanie się igły magne-tycznej w otoczeniu prostoliniowego przewodnika zprądem
        • posługuje się pojęciem zwojnicy;stwierdza, że zwojnica, przez którą płynie prądelektryczny,zachowuje się jakmagnes

        • wyodrębnia z tekstów i ilustracjiinformacjekluczowe dla opisywa-negozjawiska lubproblemu

        • współpracuje w zespole podczasprzeprowadzaniaobserwacji i doświadczeń,przestrzegając zasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzołatwe) zadania dotyczącetreści rozdziałuMagnetyzm

        Uczeń:

        • opisuje zachowanie się igły magnetycznejw obecności magnesuoraz zasadę działania kompasu (podaje czynniki zakłócające jego prawidłowedziałanie); posługuje się pojęciem biegunów magnetycznych Ziemi

        • opisuje na przykładzie żelaza oddziaływanie magnesów namateriałymagnetyczne; stwierdza, że w pobliżu magnesu każdy kawałek żelaza staje się magnesem(namagnesowuje się), a przedmioty wyko-nane z ferromagnetykuwzmacniająoddziaływaniemagnetyczne magnesu

        • podaje przykładywykorzystaniaoddziaływaniamagnesów namateriałymagnetyczne

        • opisuje właściwościferromagnetyków;podaje przykładyferromagnetyków
        • opisuje doświadczenie Oersteda; podaje wnioski wynikające z tegodoświadczenia
        • doświadczalnie demonstruje zjawiskooddziaływaniaprzewodnika z prądemna igłę magnetyczną
        • opisuje wzajemne oddziaływanieprzewodników, przez które płynie prądelektryczny, i magnesutrwałego

        • opisuje jakościowowzajemne oddziały-wanie dwóchprzewodników, przez które płynie prąd elektryczny (wyjaśnia, kiedyprzewodniki się przyciągają, a kiedyodpychają)

         

        • posługuje się pojęciem siłymagnetycznej(elektrodynamicznej);opisuje jakościowo, od czego ona zależy

        Uczeń:

        • porównuje oddziaływaniaelektrostaty-czne imagnetyczne
        • wyjaśnia, na czym polega namagneso-wanieferromagnetyku; posługuje się pojęciemdomen magnetycznych
        • stwierdza, że linie, wzdłuż których igłakompasu lub opiłkiukładają się wokółprostoliniowegoprzewodnika

        z prą-dem, mają kształtwspółśrodkowych okręgów

        • opisuje sposobywyznaczaniabiegunowości magnetycznejprzewod-nika kołowego

        i zwojnicy (reguła śrubyprawoskrętnej, regułaprawej dłoni, na podstawie ułożenia strzałekoznaczają-cych kierunek prądu – metoda liter S i N); stosuje wybrany sposób wyznaczaniabiegunowości przewod-nika kołowego lubzwojnicy

        • opisuje działanie dzwonka elektro-magnetycznego lubzamka elektry-cznego,korzystając ze schematuprzedstawiającego jegobudowę
        • ustala kierunek izwrot działania siłymagnetycznej napodstawie regułylewej dłoni
        • przeprowadzadoświadczenia:

        — demonstruje działanie siły magne-tycznej, bada, odczego zależą jejwartość i zwrot,

        —    demonstruje zasadę działania silnikaelektrycznego prądustałego,

        korzystając zich opisu iprzestrzegajączasad

        bezpieczeństwa; formułujewnioski na podstawie wyników przeprowadzo-nych doświadczeń

        Uczeń:

        • projektuje i budujeelektromagnes (inny niżopisany w podręczniku);demonstruje jego działanie,przestrzegajączasad bezpie-czeństwa

        • rozwiązuje zadania złożone,nietypowe (lub problemy)dotyczące treści rozdziałuMagnetyzm (w tym związane zanaliząschematówurządzeń

        zawierającychelektromagnesy)

        • realizuje własny projektzwiązany z treściąrozdziałuMagnetyzm

        Uczeń:

         

        • Rwyjaśnia, coto sąparamagnetyki

        i diamagnetyki;podaje ichprzykłady;przeprowadzadoświadczenie wy- kazująceoddziaływaniemagnesu nadiamagnetyk,korzystając z jegoopisu; formułujewniosek

        Ropisuje budowęsilnika elektrycznego prądu stałego

         

         

         

         

        • przeprowadza doświadczenia:

        — bada wzajemne oddziaływanie mag-nesów orazoddziaływaniemagnesów na żelazo i inne materiałymagnetyczne,

        — bada zachowanieigły magnetycznej w otoczeniuprostoliniowegoprzewod-nika zprądem,

        — bada oddziaływania magnesów trwałych i przewodników z prądemoraz wzajemne oddziaływanieprzewodników z prądem,

          • bada zależnośćmagnetycznychwłaści-wości zwojnicy odobecności w niejrdzenia

        z ferromagnetyku orazliczby zwojów inatężenia prądupłynącego przez zwoje,

          • korzystając z ich opisów iprzestrzegając zasad

        bezpieczeństwa; wskazuje rolę użytychprzyrządów orazczynniki istotne i nieistotne dla wynikówdoświadczeń; formułuje wnioski na podstawietych wyników

          • rozwiązuje prostezadania (lubproblemy) dotyczące treści rozdziałuMagnetyzm

         

        • rozwiązuje zadania (lubproblemy) bardziejzłożone dotyczące treści rozdziałuMagnetyzm

        posługuje sięinformacjamipochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tympopularnonaukowych)dotyczących treścirozdziału Magnetyzm (w tym tekstu: Właściwościmagnesów i ich

        zastosowa-niazamieszczonego wpodręczniku)

         

         

         

         

         

        WYMAGANIANA OCENĘ

         

         

         

        4.DRGANIAIFALE

        Uczeń:

        • opisuje ruchokresowywahadła;wskazujepołożenierównowagi

        i amplitudę tegoruchu; podaje przykłady ruchu okresowego wotaczającejrzeczywistości

        • posługuje się pojęciamiokresu

        i częstotliwości wrazz ich jednostka-mi doopisu ruchuokresowego

        • wyznacza amplitudę i okres drgań napodstawie wykresuzależności położeniaod czasu
        • wskazuje drgające ciało jako źródło falimechanicznej; posługuje się pojęciami: amplitudy,okresu, częstotliwościi długości fali do opisu fal; podaje przykłady fal mechani-cznych wotaczającejrzeczywistości
        • stwierdza, że źródłem dźwięku jest drgająceciało, a do jegorozcho-dzenia siępotrzebny jest ośrodek (dźwięk nierozchodzi się wpróżni); podajeprzykłady źródeł dźwięków w otaczającejrzeczywistości
        • stwierdza, że fale dźwiękowe możnaopisać za pomocą tych samychzwiązków między długością, prędkością,częstotliwością iokresem fali, jak

        w przypadku fal mechani-cznych;porównuje wartości prędkości faldźwiękowych wróżnych ośrodkach,korzystając z tabelitych wartości

         

        • przeprowadza doświadczenia:

          • demonstrujeruch drgającyciężar-kazawieszonego na sprężynie lub nici; wskazujepołożenierówno-wagi

        i amplitudę drgań,

          • demonstrujepowstawaniefali nasznurze iwodzie,
          • wytwarza dźwięki i wykazuje, że dorozchodzenia się dźwięku potrzebny jest ośrodek,

        Uczeń:

        • opisuje ruch drgający (drgania) ciałapod wpływemsiłysprężystości;wskazujepołożenierównowagi iamplitudędrgań
        • posługuje siępojęciem

        częstotliwościjako liczbąpełnych drgań(wahnięć)wykona-nych

        w jednostce czasuina tej podstawieokreśla jej jednostkę ; stosuje wobliczeniach związek międzyczęstotliwością aokresem drgań

        • doświadczalniewyznaczaokres i częstotli-wość w ruchuokresowym (wahadła iciężarkazawieszonegona sprężynie);bada

        jakościowozależność okresu wahadła od jego długości i zależność okresudrgań ciężarka odjego masy(korzystając z opisu doświadczeń);wskazuje czynniki istotne i nieistotnedla wyników doświadczeń; zapisuje wyniki pomiarów wraz z ich jednostką, z uwzględnienieminformacji o niepewności;przeprowadza obliczenia i zapisuje wyniki zgodnie z zasadamizaokrąglania, z zachowaniem liczby cyfrznaczącychwynikającej

        z dokładnościpomiarów;formułuje wnioski

        • analizuje jakościowo przemianyenergii kinetycznej i energiipotencjalnejsprężysto-ści wruchudrgającym; podaje przykładyprzemian energii podczas drgańzachodzących w otaczającejrzeczywistości
        • przedstawia na schematycznymrysunku wykreszależnościpołożenia od czasu w ruchudrgającym;zaznacza na nim amplitudę i okresdrgań

        Uczeń:

        • posługuje  się  pojęciami:  wahadła matematycznego, wahadłasprężynowe-go,         częstotliwości drgań  własnychodróżnia  wahadło matematyczne         od         wahadła sprężynowego
        • analizuje wykresy zależnościpołożenia od czasu w ruchudrgającym; na podstawie tychwykresów porównuje drgania ciał
        • analizuje wykres fali; wskazujeoraz      wyznacza      jej      długośći amplitudę; porównuje fale napodstawie ich ilustracji
        • omawia mechanizm   wytwarzaniadźwięków                      w wybranym instrumenciemuzycznym

        Rpodaje wzór na natężenie falioraz jednostkę natężenia fali

        • analizujeoscylogramyróżnychdźwięków

        szkodliwego dla zdrowia

        • rozwiązuje zadania (lub problemy)bardziej złożone dotyczące treścirozdziału Drgania i fale
        • posługuje się informacjamipochodzącymi                     z analizy przeczytanych tekstów (wtym popularnonaukowych) dotyczących treści rozdziałuDrgania i fale
        • realizuje       projekt:        Prędkość iczęstotliwość dźwięku   (opisany wpodręczniku)

        Uczeń:

        projektuje i przeprowadza do-świadczenie (inneniż opisane wpodręczniku) w celuzbadania, od czego (i jak) zależą, a odczego nie zależąokres

        i częstotliwość w ruchuokresowym;opracowuje i krytycznie ocenia wynikidoświadczenia;

        formułujewnioski i prezentuje efektyprzeprowadzo-nego badania

        • rozwiązujezadania złożone,nietypowe (lub problemy),dotyczące treści rozdziału Drganiai fale

        • realizuje własny projekt związany z treścią rozdziałuDrgania i fale (inny niż opisanyw podręczniku)

        Uczeń:

         

        • Rpodaje wzór nanatężenie fali orazjednostkę natężeniafali

        Rposługuje się pojęciem poziomu natężenia dźwięku wraz z jego jednostką(1 dB); określa progisłyszalności i bólu oraz poziom natężenia hałasuszkodliwego dlazdrowia

        Rwyjaśnia ogólnązasadę działania radia, telewizji i telefonówkomórkowych,korzystając zeschematu przesyłaniafalelektromagnetycznych

         

         

         

         

        • opisuje rozchodzenie sięfali mechanicznej jako proces przekazywania energii bez przenoszeniamaterii

        • posługuje się pojęciem prędkościrozchodzenia się fali; opisujezwiązek między prędkością, długością

        i częstotliwością (lub okresem)fali: (lub    )

        • stosuje w obliczeniach związki między okresem ,częstotliwością i długością fali wraz z ich jednostkami
        • doświadczalnie demonstrujedźwięki o różnychczęstotliwościach

        z wykorzy-staniem drgającegoprzedmiotu lub instrumentumuzycznego

        • opisuje mechanizm powstawania

        i rozcho-dzenia się faldźwiękowych w powietrzu

        • posługuje się pojęciami energii

        i natężenia fali; opisuje jakościowozwiązek między energią fali

        a amplitudą fali

        • opisuje jakościowo związki między wysokością dźwięku

        a częstotliwością fali i między natężeniem dźwięku(głośnością) a energią fali iamplitudą fali

        • ; opisuje szkodliwość hałasu
        • doświadczalnieobserwuje oscylogramydźwięków

        z wykorzystaniem różnych technik

        • stwierdza, że źródłem falelektromag-netycznych sądrgające ładunki elektryczne oraz prąd, którego natężeniezmienia się

        w czasie

        • opisuje poszczególne rodzajefal elektromagnetycznych; podaje odpowia-dające imdługości

        i częstotliwości fal, korzystając

        z diagramu przedstawiającegowidmo fal elektromagnetycznych

         

         

         

         

         

         

         

        • wymienia cechy wspólne iróżnice w rozchodzeniu sięfal mechanicznych

        i elektromagnetycznych; podajewartość prędkości falelektromagnetycznych w próżni;porównuje wybrane fale

        (np. dźwiękowe i świetlne)rozwiązuje proste zadania (lubproblemy) dotyczące treści rozdziału Drgania i fale (przelicza wielokrotności i podwielokrotności oraz jednostki czasu, przeprowadzaoblicze-nia i zapisuje wynikzgodnie z zasadami zaokrąglania,

        z zachowaniem liczby cyfrznaczących wynikającej zdanych)

         

         

         

         

         

         

        5.OPTYKA

        Uczeń:

        • wymienia źródła światła; posługuje siępojęciami:promień świetlny,wiązka światła,ośrodek optyczny, ośrodek optyczniejednorodny; rozróżnia rodzaje źródeł światła(naturalne isztuczne) oraz rodzaje wiązekświatła (zbieżna,równoległa irozbieżna)
        • ilustruje prostoliniowe rozchodzenie sięświatła w ośrodku jednorodnym; podaje przykładyprostoliniowegobiegu promieniświatła w ota-czającejrzeczywistości
        • opisuje mechanizm powstawania cienia i półcienia jako konsekwencjeprostoliniowegorozchodzeniasię światła

        w ośrodkujednorodnym;podaje przykładypowstawania cienia ipółcienia

        w otaczającejrzeczywistości

        • porównujezjawiska odbiciai rozproszeniaświatła; podajeprzykłady odbicia

        i rozproszeniaświatła wotaczającejrzeczywistości

        • rozróżniazwierciadłapłaskie isferyczne(wklęsłe i wypukłe); podaje przykładyzwierciadeł wotaczającejrzeczywistości
        • posługujesiępojęciamiosioptycznej ipromieniakrzywiznyzwierciadła;

        wymienia cechy obrazów wytworzo-nych przezzwierciadła(pozorne lubrzeczywiste, proste lub odwrócone, powiększone,pomniejszone lub tej samej wielkości coprzedmiot)

        • rozróżniaobrazy:rzeczywisty, pozor-ny, prosty, odwrócony, powiększony,pomniejszony, tej samej wielkości coprzedmiot
        • opisuje światło lasera jakojedno-barwne iilustruje tobrakiemrozszcze-pienia

        w pryzmacie;porównuje przejścieświatłajednobarwnego i światła białego przezpryzmat

        • rozróżniarodzaje soczewek (skupiające irozpraszające);posługuje siępojęciem osioptycz- nej soczewki; rozróżnia symbolesoczewki skupiającej i rozpraszającej;podajeprzykładysoczewek wotaczającejrzeczywistości oraz przykłady ichwykorzystania

        Uczeń:

        • opisujerozchodzenie sięświatła w ośrodku jednorodnym
        • opisuje światło jako rodzaj falelektromagnetycznych; podaje przedziałdługości falświetlnych orazprzybliżoną wartość prędkości światła wpróżni
        • przedstawia naschematycznymrysunkupowstawaniecienia

        i półcienia

        • opisuje zjawiskazaćmienia Słońca iKsiężyca
        • posługuje się pojęciami: kątapadania, kąta odbiciai normalnej do opisu zjawiska odbicia światła odpowierzchni płaskiej; opisuje związek między kątempadania

        a kątem odbicia;podaje i stosuje prawoodbicia

        • opisuje zjawiskoodbicia światła odpowierzchnichropowatej
        • analizuje bieg promieniwychodzących z punktu w różnychkierunkach, anastępnie odbitychod zwierciadła płaskiego i zwierciadełsferycznych; opisuje i ilustruje zjawisko odbicia od powierzchnisferycznej
        • opisuje i konstruujegraficznie biegpromieni ilustrujący powstawanieobrazów pozornychwytwarzanych przez zwierciadło płaskie; wymienia trzy cechyobrazu (pozorny,prosty i tej samejwielkości coprzedmiot);

        wyjaśnia, kiedy obrazjest rzeczywisty, a kiedy– pozorny

        • opisuje skupianie siępromieni

        w zwierciadle wklęsłym; posługujesię pojęciami ogniska i ogniskowejzwierciadła

        • podaje przykładywykorzystaniazwierciadeł w otaczającejrzeczywistości
        • opisuje i konstruuje graficznie biegpromieni ilustrujący powstawanie obrazówrzeczy-wistych i pozornychwytwarzanych przez zwierciadła sferyczne,znając położenieogniska

        Uczeń:

        • wskazuje prędkość światła jakomaksymalną prędkośćprzepływu informacji; porównuje wartościprędkości światła w różnych ośrodkach przezroczystych

        • wyjaśnia mechanizm zjawiskzaćmienia Słońca i Księżyca,korzystając ze schematycznychrysunków przedsta-wiających te zjawiska
        • projektuje i przeprowadzadoświadczenie potwierdzającerówność kątówpadania i odbicia;wskazuje czynnikiistotne

        i nieistotne dla wynikówdoświadczenia;prezentuje i krytycznie ocenia wynikidoświadczenia

        • analizuje bieg promieni odbitych od zwierciadławypukłego; posługuje się pojęciem ogniskapozornego zwierciadławypukłego
        • podaje i stosuje związekogniskowej z promieniemkrzywizny (wprzybliżeniu

        ); wyjaśnia istosuje

        odwracalność biegu promieni świetlnych (stwierdza np., żepromienie wychodzące z ogniska po odbiciu od zwierciadła tworząwiązkę promienirównoległych do osioptycznej)

        • przewiduje rodzaj i położenie obrazu wytwarzanego przezzwierciadła sferycznew zależności od odległości przedmiotu od zwierciadła

        • posługuje się pojęciempowiększenia obrazujako ilorazuodległości obrazu od zwierciadła iodległościprzedmiotu od

        zwierciadła; podaje i stosuje wzory na powiększenie obrazu(np.:

        i          ); wyjaśnia,kiedy: p

        < 1, p = 1, p > 1

        Uczeń:

        • rozwiązujezadaniazłożone,nietypowe (lub problemy),dotyczące treści rozdziałuOptyka

        • realizuje własny projektzwiązany z treściąrozdziałuOptyka

        Uczeń:

         

        • Ropisuje zagadkowezjawiska opty-cznewystępującewprzyrodzie(np. miraże,błękit nieba,widmoBrockenu,halo)
        • Ropisuje wykorzystaniezwierciadełisoczewek

        w przyrządach opty-cznych (np.mikroskopie,lunecie)

        • Rposługuje siępojęciemzdolności sku-piającejsoczewki wraz z jej jednostką(1 D)

         

         

         

         

        • opisuje bieg promieni ilustrujący powstawanieobrazów rzeczy-wistych i pozornych wytwarzanych przez soczewki, znającpołożenie ogniska
        • posługuje się pojęciempowię-kszenia obrazu jako ilorazu wysokości obrazu iwysokości przedmiotu

        przeprowadza doświadczenia:

        — obserwuje bieg promieniświatła

        i wykazuje przekazywanie energii przez światło,

        • obserwujepowstawanie obszarówcienia i półcienia,
        • bada zjawiska odbicia i rozpro-szenia światła,
        • obserwuje obrazy wytwarzane przezzwierciadło płaskie,obserwuje obrazywytwarzane przez zwierciadła sferyczne,
        • obserwuje bieg promienia światła poprzejściu do innegoośrodka

        w zależności od kąta padania oraz przejście światła   jedno-barwnego i światłabiałego przez pryzmat,

        • obserwuje bieg promieni równoległych do osi optycznej przechodzących przez soczewki skupiającą irozpraszającą,
        • obserwuje obrazywytwarzane przezsoczewki skupiające,

        korzystając z ich opisu i przestrzegając zasad bezpie-czeństwa; opisuje przebiegdoświad- czenia (wskazuje rolę użytych przyrządów oraz czynniki istotne i nieistotne dlawyników doświad-czeń);formułuje wnioski na podstawiewyników doświadczenia

        • wyodrębnia z tekstów, tabel i ilu-stracji informacje kluczowe dla opisywanegozjawiska lub problemu
        • współpracuje w zespole podczasprzeprowadzania obserwacji i doświadczeń, przestrzegajączasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe)zadania dotyczące treści rozdziałuOptyka

        • opisuje obrazy wytwarzane przez zwierciadła sferyczne (podaje trzy cechy obrazu)
        • posługuje się pojęciempowiększenia obrazu jako ilorazu wysokości obrazu iwysokości przedmiotu
        • opisuje jakościowo zjawiskozałamania światła na granicy dwóch ośrodków różniącychsię prędkością rozchodzenia się światła; wskazujekierunek załamania; posługuje się pojęciem kątazałamania
        • podaje i stosuje prawozałamania światła(jakościowo)
        • opisuje światło białe jako mieszaninę barw;ilustruje torozszczepieniemświatła

        w pryzmacie; podaje inneprzykłady rozszczepienia światła

        • opisuje i ilustruje bieg promieni równoległych do osi optycznejprzechodzących przez soczewki skupiającą i rozpraszającą, posługującsię pojęciami ogniska iogni- skowej; rozróżniaogniska rzeczywiste ipozorne
        • wyjaśnia i stosuje odwracalność biegu promieni świetlnych (stwierdza np., żepromienie wychodzące

        z ogniska po załamaniu w soczewce skupiającej tworzą wiązkę promieni równoległychdo osi optycznej)

        • rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki; rozróżnia obrazy: rzeczywiste,pozorne, proste,odwrócone; porównujewielkość przedmiotu zwielkością obrazu
        • opisuje obrazy wytworzoneprzez soczewki (wymienia trzy cechy obrazu); określarodzaj obrazu

        w zależności ododległościprzedmiotu odsoczewki

        • wyjaśnia mechanizmrozszczepienia światła wpryzmacie, posługując sięzwiązkiem między prędkościąświatła a długością fali świetlnejw różnych ośrodkach iodwołując się do widma światłabiałego
        • opisuje zjawiskopowstawania tęczy
        • posługuje się pojęciempowiększenia obrazu jakoilorazu odległości obrazu od soczewki

        i odległości przedmiotu odsoczewki; podaje i stosujewzory na powiększenie obrazu (np.:

        i          ); stwierdza, kiedy: p

        < 1, p = 1, p > 1; porównujeobrazywzależnościododległościprzedmiotu od soczewkiskupiającej i rodzaju soczewki

        • przewiduje rodzaj i położenieobrazu wy- tworzonego przezsoczewki w zależności ododległości przedmiotu odsoczewki, znając położenie ogniska (i odwrotnie)

        • rozwiązuje zadania (lubproblemy) bardziej złożone dotyczące treści rozdziału Optyka

        posługuje się informacjamipochodzącymi z analizyprzeczytanych tekstów (w tympopularnonaukowych)dotyczących treści rozdziału Optyka (w tym tekstu: Zastosowanie prawa odbicia i prawa załamania światłazamieszczonego w podręczniku)

         

         

         

         

         

         

        • przeprowadza doświadczenia:
          • demonstruje zjawiskoprostoliniowegorozchodzenia się światła,
          • skupia równoległą wiązką światła zapomocą zwierciadławklęsłego i wyznacza jejognisko,
          • demonstruje powstawanie obrazów za pomocą zwierciadeł sferycznych,
          • demonstruje zjawiskozałamania światła nagranicy ośrodków,
          • demonstrujerozszczepienie światła w pryzmacie,
          • demonstruje powstawanie obrazów zapomocą soczewek,
          • otrzymuje za pomocąsoczewki skupiają-cej ostre obrazy przedmiotu naekranie,

        przestrzegając zasad bezpieczeństwa; wskazuje rolę użytych przyrządów oraz czynniki istotne i nieistotne dla wyników doświadczeń; formułuje wnioski na podstawie tych wynikówrozwiązuje proste zadania (lubproblemy) dotyczące treści rozdziału Optyka

         

         

         

         

         

         

         

         

        Wymagania na ocenę niedostateczną

        Uczeń:

         

        • Nie informuje, czym zajmuje się elektrostatyka; wskazuje przykłady elektryzowania ciał w otaczającej rzeczywistości

        • Nie posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego; rozróżnia dwa rodzaje ładunków elektrycznych (dodatnie

        i ujemne)

        •   Nie wyjaśnia, z czego składa się atom; przedstawia model budowy atomu na schematycznym rysunku

        •   Nie posługuje się pojęciami: przewodni-ka jako substancji, w której łatwo mogą się przemieszczać ładunki elektryczne,

        i izolatora jako substan-cji, w której ładunki elektryczne nie mogą się przemieszczać

        •   Nie odróżnia przewodniki od izolatorów; wskazuje ich przykłady

        •   Nie posługuje się pojęciem układu izolowanego; podaje zasadę zachowania ładunku elektrycznego
        •   Nie wyodrębnia z tekstów i rysunków informacje kluczowe dla opisywane-go zjawiska lub problemu

        •   Nie współpracuje w zespole podczas przeprowadzania obserwacji i do- świadczeń, przestrzegając zasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe) zadania dotyczące treści rozdziału Elektrostatyka

        •   Nie określa umowny kierunek przepływu prądu elektrycznego
        •   Nie przeprowadza doświadczenie modelowe ilustrujące, czym jest natężenie prądu, korzystając z jego opisu

        •   Nie posługuje się pojęciem natężenia prądu wraz z jego jednostką (1 A)

        •   Nie posługuje się pojęciem obwodu elektrycznego; podaje warunki przepływu prądu elektrycznego w obwodzie elektrycznym
        •   Nie wymienia elementy prostego obwo-du elektrycznego: źródło energii elektrycznej, odbiornik (np. żarówka, opornik), przewody, wyłącznik, mierniki (amperomierz, woltomierz); rozróżnia symbole graficzne tych elementów
        •   Nie wymienia przyrządy służące do pomiaru napięcia elektrycznego i natężenia prądu elektrycznego; wyjaśnia, jak włącza się je do obwodu elektrycznego (ampero-mierz szeregowo, woltomierz równolegle)
        •   Nie wymienia formy energii, na jakie jest zamieniana energia elektryczna; wymienia źródła energii elektrycznej i odbiorniki; podaje ichprzykłady
        •   Nie wyjaśnia, na czym polega zwarcie; opisuje rolę izolacji i bezpieczników przeciążeniowych w domowej sieci elektrycznej
        •   Nie opisuje warunki bezpiecznego korzystania z energii elektrycznej
        •   Nie wyodrębnia z tekstów, tabel i rysunków informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska lub problemu
        •   Nie rozpoznaje zależność rosnącą bądź malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu
        •   Nie współpracuje w zespole podczas przeprowadzania obserwacji i do- świadczeń, przestrzegając zasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe) zadania dotyczące treści rozdziału Prąd elektryczny

        • Nie nazywa bieguny magnesów stałych, opisuje oddziaływanie między nimi

        •   Nie doświadczalnie demonstruje zacho-wanie się igły magnetycznej w obecności magnesu
        •   Nie opisuje zachowanie się igły magne-tycznej w otoczeniu prostoliniowego przewodnika z prądem
        •   Nie posługuje się pojęciem zwojnicy; stwierdza, że zwojnica, przez którą płynie prąd elektryczny, zachowuje się jak magnes

        •   Nie wskazuje oddziaływanie magnetyczne jako podstawę działania silników elektrycznych; podaje przykłady wykorzystania silnikówelektrycznych

        • Nie wyodrębnia z tekstów i ilustracji informacje kluczowe dla opisywa-nego zjawiska lub problemu

        •   Nie współpracuje w zespole podczas przeprowadzania obserwacji i doświadczeń, przestrzegając zasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe) zadania dotyczące treści rozdziału Magnetyzm

        • Nie opisuje ruch okresowy wahadła; wskazuje położenie równowagi

        i amplitudę tego ruchu; podaje przykłady ruchu okresowego w otaczającej rzeczywistości

        • Nie posługuje się pojęciami okresu

        i częstotliwości wraz z ich jednostka-mi do opisu ruchu okresowego

        •   Nie wyznacza amplitudę i okres drgań na podstawie wykresu zależności położenia od czasu
        •   Nie wskazuje drgające ciało jako źródło fali mechanicznej; posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu, częstotliwości i długości fali do opisu fal; podaje przykłady fal mechani-cznych w otaczającej rzeczywistości
        •   Nie stwierdza, że źródłem dźwięku jest drgające ciało, a do jego rozcho-dzenia się potrzebny jest ośrodek (dźwięk nie rozchodzi się w próżni);podaje przykłady źródeł dźwięków w otaczającej rzeczywistości
        •   Nie stwierdza, że fale dźwiękowe można opisać za pomocą tych samych związków między długością, prędkością, częstotliwością i okresemfali, jak

        w przypadku fal mechani-cznych; porównuje wartości prędkości fal dźwiękowych w różnych ośrodkach, korzystając z tabeli tych wartości

        •   Nie wymienia rodzaje fal elektromag- netycznych: radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe, rentgenowskie i gamma; podaje przykłady ich zastosowania

        • Nie przeprowadza doświadczenia:

          • demonstruje ruch drgający ciężar-ka zawieszonego na sprężynie lub nici; wskazuje położenie równo-wagi

        i amplitudę drgań,

          • demonstruje powstawanie fali na sznurze i wodzie,

        wytwarza dźwięki i wykazuje, że do rozchodzenia się dźwięku potrzebny jest ośrodek,

        • Nie wymienia źródła światła; posługuje się pojęciami: promień świetlny, wiązka światła, ośrodek optyczny, ośrodek optycznie jednorodny; rozróżnia rodzaje źródeł światła (naturalne i sztuczne) oraz rodzaje wiązek światła (zbieżna, równoległa i rozbieżna)
        •   Nie ilustruje prostoliniowe rozchodzenie się światła w ośrodku jednorodnym; podaje przykłady prostoliniowego biegu promieni światła w ota-czającej rzeczywistości
        •   Nie opisuje mechanizm powstawania cienia i półcienia jako konsekwencje prostoliniowego rozchodzenia się światła

        w ośrodku jednorodnym; podaje przykłady powstawania cienia i półcienia

        w otaczającej rzeczywistości

        •   Nie porównuje zjawiska odbicia i rozproszenia światła; podaje przykłady odbicia

        i rozproszenia światła w otaczającej rzeczywistości

        •   Nie rozróżnia zwierciadła płaskie i sferyczne (wklęsłe i wypukłe); podaje przykłady zwierciadeł w otaczającej rzeczywistości
        •   Nie posługuje się pojęciami osi optycznej i promienia krzywizny zwierciadła;

        wymienia cechy obrazów wytworzo-nych przez zwierciadła (pozorne lub rzeczywiste, proste lub odwrócone, powiększone, pomniejszone lub tej samej wielkości co przedmiot)

        •   Nie rozróżnia obrazy: rzeczywisty, pozor-ny, prosty, odwrócony, powiększony, pomniejszony, tej samej wielkości co przedmiot
        •   Nie opisuje światło lasera jako jedno-barwne i ilustruje to brakiem rozszcze-pienia

        w pryzmacie; porównuje przejście światła jednobarwnego i światła białego przez pryzmat

                    rozróżnia rodzaje soczewek (skupiające i rozpraszające); posługuje się pojęciem osi optycz- nej soczewki; rozróżnia symbolesoczewki skupiającej i rozpraszającej; podaje przykłady soczewek w otaczającej rzeczywistości oraz przykłady ich wykorzystania

        • Nie opisuje bieg promieni ilustrujący powstawanie obrazów rzeczy-wistych i pozornych wytwarzanych przez soczewki, znając położenieogniska
        •   Nie posługuje się pojęciem powię-kszenia obrazu jako ilorazu wysokości obrazu i wysokości przedmiotu

        Nie przeprowadza doświadczeń

        •   Nie wyodrębnia z tekstów, tabel i ilu-stracji informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska lub problemu
        •   Nie współpracuje w zespole podczas przeprowadzania obserwacji i doświadczeń, przestrzegając zasad bezpieczeństwa

        rozwiązuje proste (bardzo łatwe) zadania dotyczące treści rozdziału Optyka